In de dag na het Referendum in Catalonië, bezochten we de hoofdstad van de provincie Tarragona met zijn gelijknamige naam. (De leerlingen van deel 2 kennen de drie provincies van Catalonië.) Een mooie oude stad met volop sporen van de Romeinse nederzetting die het al was in de 2^e eeuw voor Christus. De straten zijn deels nog Romeins met van die prachtige ovale steentjes ingelegd in een patroon. De onrust was te voelen van het gehouden Referendum waarbij de Spaanse staatspolitie hard had opgetreden. Het referendum was niet grondwettelijk en mocht eigenlijk niet gehouden worden. De Catalanen laten daarentegen heel graag horen dat ze een onafhankelijke staat willen vormen. De pleinen en bruggen in de binnenstad waren bezet door de Ja-stemmers uit protest tegen het harde optreden van de staatspolitie. In de loop van de middag waren er weer mogelijkheden de stad in te komen. Alle restaurants en winkels waren gesloten, op een enkele supermarkt na. Dat werd dus weinig romantisch dineren die avond. De volgende dag was de onrust verdwenen, we konden weer rustig rondlopen en genieten van al het moois in deze stad, oude muren, kleine antieke winkeltjes, prachtige straten, gezellige pleintjes. Wat we ook veel zagen waren vlaggen, Catalaanse vlaggen, vlaggen met een Vota-por-SÍ erop, maar ook een enkele Spaanse vlag. Waar waren de vlaggen eigenlijk met een Vota-por-NO erop?

De taxichauffeur en de restauranthouder waren geen SÍ-stemmers maar hadden geen NO-vlag. Ik vraag me af als Puigdemont (de president van Catalonië, die volgens de taxichauffeur teveel luistert naar de oproerkraaiers) aan elke Catalaan vraagt om een vlag op te hangen, een SÍ-/ of NO-vlag, hoe de verhouding dan is.