Op de website van Juan y Rosa vindt u een tabblad onder ‘Identiteit, verbinding en visie’ dat  Inspiratie over taal enzo heet. Regelmatig zullen daar artikelen worden geplaatst over onderwerpen die mij aan het hart gaan.

Op het symposium van de Stichting Hoogbegaafd in 2019 ontmoette ik Thérésa Oost als naaste standhouder en we inspireerden elkaar tijdens een gesprek over taal. Misschien wel omdat we enerzijds ons inzetten voor een andere doelgroep, Thérésa voor het Mensa Fonds en ik voor de basisscholier, die anderzijds ook veel gelijkenis kan vertonen, ontstond er bij ons een klik om samen een blog te schrijven. We wilden om te beginnen twee blogs schrijven over de vraag wanneer je kunt spreken van een goede communicatie.

In het eerste blog, ‘“Zeg het zonder woorden”. Communicatie met handen en voeten?’, hebben we het over mondelinge communicatie, over het voorkomen van misverstanden tijdens een gesprek. Daarbij is het van belang dat ruis door woordkeuze herkend en voorkomen wordt en is het belangrijk dat de context goed geduid wordt omdat die betekenis geeft aan de woorden in het gesprek. De context wordt gevormd door tijd, plaats en betrokken personen en tezamen zullen die ook betekenis geven aan containerbegrippen als de waarheid, verantwoordelijkheid, creativiteit, etc. En dan nog kan het voorkomen dat er géén woorden zijn voor een gebeurtenis. Op zo'n moment kan lichaamstaal ingezet moeten worden om de betekenis nader te duiden.

Naar aanleiding van dit eerste blog hebben we nu een tweede geschreven met als titel ‘Hoe communiceren we dan schriftelijk met onze handen en voeten?’. Hierbij is het eveneens aan de auteur om ruiswoorden te voorkomen, de setting helder te duiden, maar gaat de lezer tenslotte er vandoor als die de tekst interpreteert op basis van zijn eigen culturele achtergrond. Hoe groot is nu eigenlijk de invloed van de auteur(s) door zijn geschreven tekst over een gebeurtenis en hoe groot is die van de lezer(s)? U kunt hier verder over lezen op de website van Juan y Rosa.

Waarschijnlijk door een overvloed aan tijd waarbij ik naar binnen kan keren en me dus rustig kan terugtrekken in mijn eigen gedachten staat het derde artikel, als een vervolg weer op de tweede, al te trappelen om afgerond te worden. De werktitel is: ‘De derde zijde van de onderwijs driehoek omdenken’. Mocht u geïnteresseerd zijn in de blogs, kunt u ook mijn LinkedIn account toevoegen, dan blijft u op de hoogte van de nieuwe blogs.